طی فرآیند استخوان سازی هر یک از استئوبلاست ها به تدریج با ترشحات خود احاطه و به استخوانی محصور در فضاهایی به نام لاکونا تبدیل می شود. طی این تبدیل سلول ها زواید سیتوپلاسمی طویل و فراوانی پدید می آورند که به نوبه خود توسط زمینه کلسیم دار احاطه خواهند شد.  یک سلول استئوسیت و زواید آن، یک لاکونا و کانالیکول های برآمده از آن را اشغال می کند. زوائد سلول های مجاور از طریق اتصالات فاصله دار با هم تماس برقرار کرده و مولکول ها از طریق این ساختمان ها از سلولی به سلول دیگر انتقال می یابند. تبادل از این طریق می تواند تغذیه تقریبی10 سلول را فراهم نماید. برخی از تبادلات مولکولی بین استئوسیت ها و عروق خونی همچنین از طریق مقادیر اندک مایع خارج سلولی موجود بین استئوسیت ها و زمینه استخوانی صورت می پذیرد. در مقایسه با استئوبلاست ها، استئوسیت ها تخت و بادامی شکل، با شبکه اندوپلاسمی خشن و دستگاه گلژی کمتر و کروماتین هسته ای متراکم تر می باشند. این سلول ها در حفظ زمینه استخوانی نقش داشته و مرگ آن ها با جذب زمینه دنبال می شود.