تا قبل از ورود براکت ‌های سرامیکی کلیه دستگاه‌ های ثابت از استینلس استیل تهیه شده بودند. براکت ‌های فلزی جزء اتچمنت های ارتودنسی باند شدنی هستند که امروزه به صورت ریختگی (Casting) ساخته می‌شوند. در این حالت آلیاژ ذوب شده به درون قالب مشخص (مولد) وارد می‌شود و براکت به صورت یکپارچه ساخته می‌شود. مزایای براکت های فلزی شامل قابلیت استریلیزاسیون، بازیافت، پایداری در برابر تغییر شکل و شکستن، اصطکاک کم و قیمت پایین‌ تر است، در حالی که بزرگ ‌ترین عیب آن ها نمای نا زیبا می‌باشد. همچنین به دلیل وجود نیکل در استیل که یک ماده بالقوه حساسیت ‌زا است احتمال بروز پاسخ‌ های آلرژیک در برخی افراد وجود دارد. فلزات جایگزین برای استیل، طلا و تیتانیوم هستند. طلا به دلیل خواص عملکردی و قیمت بالای آن کنار گذاشته شد. تیتانیوم حاوی نیکل نیست و زیست سازگار است و علاوه بر عدم حساسیت ‌زایی، میزان شکست در باند کمتری دارد و دارای خاصیت ارتجاعی بالاتری نسبت به استیل می باشد و لذا ضربات را بهتر تحمل می‌کند.