برخی اشکال پریودنتیت با از دست رفتن سریع و شدید اتصالات در افراد حین یا قبل از بلوغ مشخص می شوند. پریودنتیت مهاجم موضعی که قبلا پریودنتیت جوانی موضعی نامیده می شد در زمان بلوغ رخ می دهد. در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد و معمولا دندانهای مولر اول و انسیزورهای دائمی را درگیر می کند. این شرایط در افراد دچار نقص سیستم ایمنی  و اغلب نقص فانکشن نوتروفیلی دیده می شود. اشکال موضعی بدون درمان تمایل دارند به اشکال منتشر با از دست رفتن اتصالات شدید اطراف اکثر دندانها گسترش یابند.نشانه های اولیه ی پریودنتیت جوانی موضعی در دندانهای شیری بویژه تخریب پریودنتال اطراف کانین ها و دومین مولرها قابل تشخیص است.