طبق نظر Lawrence Andrews که در سال 1972 ارائه گردید اکلوژن نرمال در بیمارانی که درمان ارتودنسی انجام نداده اند مورد بررسی قرار گرفت و خصوصیات زیر در آنها دیده شد که به عنوان شش کلید اندروز برای اکلوژن نرمال ارائه گردید:
رابطه مولری: سطح دیستال کاسپ دیستوباکال مولر اول دایمی ماگزیلا با سطح مزیال کاسپ مزیوباکال مولر دوم مندیبل در تماس است و اکلوژن می گیرد. کاسپ مزیودیستال مولر اول دایمی بالا در شیار بین کاسپ میانی و مزیال مولر اول دایمی پایین قرار میگیرد.
Angulation تاج: در اینجا زاویه تاج یا تیپ آن و نه محور طولی کل دندان اهمیت دارد. محور طولی تاج مولر به وسیله شیار عمودی سطح باکال آن مشخص می گردد.
Inclination تاج: شیب لبیولینگوالی تاج دندانها و نه محور طولی کل دندانها بررسی می گردد. سطح ژنژیوال تاج دیستالی تر از سطح اکلوزال تاج قرار می گیرد.
چرخشها: در اکلوژن نرمال چرخش ناخواسته نباید وجود داشته باشد. چرخش ممکنست باعث اشغال فضای بیش از حد گردد و مانع ایجاد اکلوژن نرمال شود.
تماسهای محکم: در صورت عدم وجود دیسکرپانسی های اندازه دندان و ابنورمالیتی شکل دندانها تماس محکم بین دندانها ایجاد می گردد.
پلن اکلوزال: در اکلوژن نرمال درمان نشده پلن اکلوزال شیب صاف یا curve of spee خفیف وجود دارد.
