• Erosion یک لفظ بالینی است که یک ضایعه بافت نرم را که پوست یا موکوسش برهنه شده است را توصیف میکند (اپیتلیوم تخریب شده یا از بین رفته است.) اروژن ها معمولامرطوب هستند و
• کمی فرورفته واغلب اوقات نتیجه ی پاره شدن وزیکول، فروریختن اپیتلیال یا تروماست. در نواحی فرسوده، اپیتلیوم بالای لایه ی بازال سل (لایه ی بالای بافت همبند یا درم) از بین رفته است. ترمیم ندرتا منجربه زخم می شود چون لایه ی بازال اپیتلیوم دست نخورده می ماند. پمفیگوس، لیکن پلان زخم دهنده(desquamative gingivitis) ، و اریتمای مولتی فرم بیماری هایی هستندکه منجر به mucocutanous erosions می شوند.
• سایش یا از بین رفتن سطح یک بافت یا ماده یا ساختار

در مورد دندان ها به از دست رفتن بافت سخت دندان در اثر پروسه های شیمیایی اتلاق می شود.

[dt_divider style=”thin” /]

[dt_divider style=”thick” /]

[dt_divider style=”thin” /]

دندان پزشکی ترمیمی

• به ضایعه که معمولا به صورت نقایص وسیع ، کم عمق ، سطحی ونعلبکی شکل تظاهر می یابند که مینا وعاج را درگیر کرده اند اروژن گفته می شود .
• حدود ضایعات واضح نیست وهیچ گونه زاویه ی خطی تیزی وجود ندارد. سطح ضایعات اروژن صاف وپالیش شده است.