اختلالی طی رویش دندان می باشد که در آن، دندان مسیر رویشی صحیح خود را طی نمی کند. در این حالت رویش دندان دائمی منجر به از دست رفتن دندان شیری مجاور و قرار گرفتن دندان دائمی در موقعیت نادرست می گردد. شایعترین حالت رویش نابجا، رویش مزیالی دندان مولر اول دائمی فک بالامی باشد که منجر به از دست رفتن مولر دوم شیری می شود. شکست در درمان این وضعیت منجر به کاهش طول قوس دندانی و کمبود فضا برای رویش دندان های جایگزین می گردد.