به علت اینک پروسه ی سمان کردن معمولتر و راحتتر است برخی کلینیسین ها این نوع پروتز را ترجیح می دهند. هرچند سمان ردن را نباید ساده در نظر گرفت چون سمان باقیمانده یکی از مهمترین علل پری ایمپلنتیت است. روکش ایمپلنت هایی که بیش از یک میلی متر ساب مارژین هستند  نباید سمان شونده باشد. این رستوریشن ها دوام بیشتری نسبت به انواع پیچ شونده دارند. شکست پرسلن در انواع پیچ شونده بیش از انواع سمان شونده رخ می دهد. بنابراین در موارد با لود بالاتر نظیر ناحیه ی مولرها یا در بیماران با عضله ی ماستر بزرگ شده رستوریشن های سمان شونده تجویز می شوند. و درمواردی که ناچار به بریدن روکش باشیم در رستوریشن های سمان شونده اباتمنت راحت تر بازیابی می شود. و در آخر اینکه هزینه ی لابراتواری ساخت رستوریشن های سمان شونده کمتر از انواع پیچ شونده است.