Bonding
اساس باندینگ قفل شدن مکانیکی ماده Adhesive به نامنظمی های ایجاد شده در سطح مینای دندان و نقاط گیر موجود در قاعده اتچمنت های ارتودنسی است. برای باند موفق بایستی به 3 جزء توجه نمود که عبارتند از: آمادهسازی سطح دندان، سطح اتچمنت و مواد باندینگ
عمل باندینگ اتچمنت ها در ارتودنسی میتواند به سه روش مستقیم، غیرمستقیم و مرحلهای انجام شود. باندینگ مستقیم (Direct)، کار بالینی رایج با موفقیت بالا می باشد. حتی زمانی که اتچمنت ها در ابتدا به روش غیرمستقیم باند میشوند، برای تعویض و یا جابجایی یک براکت روش مستقیم توصیه میشود. در این روش ابتدا آمادهسازی سطح دندان انجام شده یعنی دندان اچ و خشک میشود تا نمای گچی پیدا کند و سپس محل صحیح قرار دادن براکت تعیین و مقادیر کم مواد باندینگ در پشت براکت گذاشته شده و براکت روی سطح دندان قرار میگیرد و با اعمال فشار روی آن محل آن ثابت میگردد. اضافه مواد باند از دور براکت برداشته شده و واکنش انجام میگیرد. در این روش مواد سفت شونده شیمیایی یا نوری هردو قابل استفاده هستند.
از آنجا که در تکنیک مستقیم فرصت کمتری برای اندازهگیری دقیق محل براکت و تنظیمات جزئی نسبت به لابراتوار وجود دارد، دقت آن از تکنیک غیرمستقیم کمتر است، اما این روش آسان تر، سریع تر و ارزان تر می باشد.
در صورتی که دسترسی و دید کمتر باشد، تکنیک مستقیم سخت تر است. در این حالت میتوان از تکنیک باند غیرمستقیم(Indirect) ، استفاده نمود. در این تکنیک براکت در لابراتوار به دقت روی کست قرار داده میشود و سپس با کمک تمپلیت یا تری، انتقال آن ها به دندان ها انجام میگیرد. در این روش قالب آلژیناتی از بیمار گرفته شده سپس در لابراتوار براکت ها توسط یک چسب موقت به دقت روی کست قرار میگیرند و با استفاده از رابرهای سیلیکونی از روی کست و براکت ها، تری انتقالی ساخته و تریم میشود به طوری که سطح اکلوزال و اینسیزال دندان ها را بپوشاند. چسب موقت از سطح داخلی براکت ها با آب داغ شسته میشود، مواد ادهزیو به پشت هر براکت در تری انتقال دهنده اضافه میگردند و قسمت کاتالیزور مواد سلف کیور روی سطح دندان قرار میگیرد. سپس تری به دهان منتقل و محکم در برابر دندان ها نشانده میشود. اگر مواد باندینگ نوری هستند از تری شفاف استفاده میشود. با سفت شدن ادهزیو تری از دندانها جدا میگردد. باند غیرمستقیم در ارتودنسی لینگوال یک امر ضروری است. Sequential Bonding یا باند مرحلهای نیز به معنی باند نمودن دندان ها در مراحل مختلف است که در موارد خاصی مانند بیماران با کراودینگ شدید یا زمانی که دسترسی جهت باند یا حرکت دادن بعضی از دندان های شدیداً تغییر موقعیت یافته وجود ندارد، باند آن ها در مرحله اول انجام نشده و بعد از مرتب نمودن و عقب بردن سایر دندان ها و ایجاد فضا برای آن ها باند این دندان ها انجام میشود. در تکنیک قراردهی مرحلهای دستگاه در روش Tweed-Merrifield، بند و باند مرحلهای دارای مزایای ترومای کمتر به بیمار، عملکرد مؤثرتر آرچوایر حین ماه های اول، فرصت قرار دادن سیم با ابعاد بزرگ تر در مراحل اولیه و صرف وقت کمتر و … است.
نام نویسنده:
منابع:
1.Proffit WR, Fields HW, Sarver DM. Contemporary orthodontics. St Louis: Mosby; 2013.
2.Graber LW, Vanarsdall RL, Vig KWL. Orthodontics current principles & Techniques. St Louis: Mosby; 2012.
مبنع جهت مطالعه بیشتر:
1. Bishara SE. Textbook of orthodontics. Saunders; 2001.
2. Melsen B. Adult orthodontics. Wiley- Blackwell. 2012.