دستگاه ‌های Edgewise اولیه به دلیل استفاده از براکت های یکسان روی تمامی دندان‌ ها، برای ردیف کردن ایده‌آل دندان‌ ها جهت جبران کانتور و شیب متفاوت سطح لبیال دندان ‌های مختلف و همچنین دستیابی به موقعیت مزیودیستالی مناسب ریشه ها به ایجاد خم‌هایی (Bends) در روی آرچ ‌وایر نیاز داشتند. این خم ها (Bends) شامل خم‌ های نوع اول، دوم و سوم هستند.
خم ‌های نوع اول (First Order) جهت جبران ضخامت دندان ها عبارتند از: خم In-out، باکولینگوال/ لبیولینگوال، حرکت روتیشنال- لترال، Canine Eminence Inset، Molar Offset و Antirotation Bend که در واقع تأثیر آنها به صورتExpansion یا Constriction است.
خم های نوع دوم (Second Order) برای قرار دادن مناسب ریشه در بعد مزیودیستال استفاده می‌شوند که عبارتند از: Step Up، Step Down، V-bend، Tip-bend، Long V-bend و Artistic Bend .
خم های نوع سوم (Third Order) یا تورک (Torque) برای موقعیت دهی باکولینگوال ریشه به کار می ‌روند که شامل خم های پیچشی در طول محور طولی آرچ‌ وایر با سطح مقطع مستطیلی هستند. اساساً دو نوع از تورک بسته به نوع حرکت دندان وجود دارد که بصورت باکال/ پالاتال روت تورک و باکال/ پالاتال کراون تورک هستند.