خصوصیت اکلوزالی است که در آن دندان های قدامی فک بالا و پایین با هم در تماس نبوده و فاقد همپوشانی عمودی اند. اگرچه این نوع مال اکلوژن می تواند به صورت یکطرفه یا دو طرفه در سگمنت باکال رخ دهد، اما اغلب در سگمنت قدامی مشاهده می شود. واژه اپن بایت به طور معمول دلالت بر یک مال اکلوژن دندانی دارد، با این حال این مشکل می تواند ناشی از دیسکرپانسی دندانی، اسکلتال و یا ترکیبی از این دو باشد. واژه هایی مانند اپن بایت اسکلتال و الگوی رشد عمودی، برای توصیف اپن بایت هایی که ممکن است- حداقل تا حدودی- به علت مشکل اسکلتال به وجود آمده باشند به کار رفته اند. ویژگی های دندانی و اسکلتی این بیماران شامل Antegonial Notching ،راموس کوتاه، زاویه گونیال منفرجه، ارتفاع بیش از حد ماگزیلا، مستقیم تر شدن کانال آلوئولار تحتانی مندیبل، سمفیز نازک و طویل، ارتفاع قدامی زیاد صورت، ارتفاع خلفی کم صورت، پلن شیب دار مندیبل و مولر های اکسترود شده می باشد.
در این بین، شیب پلن مندیبل زیاد، یافته ی اسکتال کلیدی همراه با اپن بایت اسکلتال می باشد.
فاصله بین لبی زیاد (Lip Incompetency) در اکثر موارد در معاینه کلینیکی بیمار دارای اپن بایت اسکلتی آشکار است.