به فقدان کامل تکامل تمام دندان های شیری و دائمی می گویند که در اثر عوامل ژنتیکی که هنوز به درستی شناخته نشده اند بروز می کند. حدود 200 ژن در تشکیل و تکامل دندان ها نقش دارند که پیچیدگی کنش های بین آن ها تعیین دقیق علت اصلی این اختلال را مشکل می سازد. از ژن های مهم در این فرآیند می توان به PAX9، MSX1 و AXIN2 اشاره نمود که الگوی توارثی این عارضه را بیشتر بصورت اتوزومال غالب با نفوذ ناکامل و بروز متغییر نشان می دهند. به هر حال تاثیر عوامل محیطی نیز فرضیه چند عاملی بودن را در پاره ای از موارد مطرح می سازد. گاهی اوقات آنودنشیا همراه با سندرم ها بروز می یابد. درمان های پروتزی تنها راه درمان بیماران مبتلا می باشد.