کراس بایت ‌های با منشاء دندانی فقط به علت جابجایی دندان‌ها رخ می‌دهند. آن ها اغلب فقط برخی از دندان ها را در یک منطقه از قوس تحت تأثیر قرار می‌دهند. کراس بایت یکطرفه خلفی اغلب به علت جابجایی دندانی رخ می‌دهد ولی همچنین ممکن است به علت آسیمتری اسکلتال فک بالا یا پایین باشد. تصحیح کراس بایت دندانی در دوره دندانی مختلط به علت حذف شیفت فانکشنال و جلوگیری از سایش دندان‌های دائمی رویش یافته و احتمالاً آسیمتری دنتوالوئولار مهم است و نیز با افزایش محیط قوس فضای بیشتری را برای دندان های دائمی فراهم می‌کند.
تصحیح کراس بایت های خلفی دو طرفه می‌تواند توسط دستگاه‌ های متعددی از جمله Split Plate، W- arch و یا Quad Helix انجام پذیرد که به علت طرح دستگاه (شکاف پیچ در وسط کام در Split Plate و بازوهای قرنیه W- arch) و فعال سازی متقارن، تقریباً به یک میزان در دو سمت چپ و راست قوس گسترش عرضی ایجاد می‌کنند. اما بعضی کودکان به علت تنگی یکطرفه قوس فک بالا کراس‌ بایت یکطرفه واقعی دارند. در این موارد درمان ایده‌آل حرکت دادن دندان ‌ها فقط در سمت تنگی یا به عبارتی گسترش غیرقرینه است. این هدف با استفاده از دستگاه‌ هایی که اکسپنشن غیرقرینه انجام می‌دهند مانند W-arch و یا Quad Helix با بازوهای نابرابر و دستگاه Split Plate با سگمنت های آکریلی غیرقرینه قابل دستیابی است. اثر این دستگاه ها قرار دادن دندان های بیشتر در برابر تعداد دندان های کمتر و در نتیجه حرکت ناقرینه است. مثلاً در دستگاه Split Plate برش سگمنت های آکریلی به گونه‌ای است که خط برش محدود به ناحیه دارای تنگی بوده و پیچ به دندان‌های واقع در سمت تنگی نزدیکتر است و مابقی نواحی در سمت سالم به عنوان تکیه‌گاه عمل می‌کنند. بدین ترتیب نیروی پیچ یا فنر در ناحیه دارای مشکل متمرکز شده و این دندان ‌ها نیروی بیشتری دریافت کرده و حرکت بیشتری خواهند نمود. اما موفقیت این دستگاه وابسته به کیفیت اجزاء گیر آن و میزان همکاری بیمار است. در W-arch ناقرینه هم در سمتی که باید گسترش بیشتری یابد تعداد دندان‌ های کمتری در برابر سیم لینگوالی قرار می‌گیرند.